De heenreis...

Ik neem om 12.48 uur de bus richting station en kom daar op tijd aan. Ik neem een koffie en wat lekkers en koop een puzzelboekje. Ik zoek een plekje in de trein die al klaar staat en we vertrekken om 13.31 richting Eindhoven. Vlak voor Roermond komt de conductrice aan en ik bedenk me plots........IK HEB NIET INGECHECKT!!!!! KUT....elke meter dat ze dichterbij komt krijg ik het warmer. Tja, ik moet maar gewoon eerlijk zeggen dat ik helemaal ben vergeten in te checken, wat voel ik me dom! Ze zegt "tja...." en verder niks. Een akelige stilte valt in de coupé en mensen voor en achter kijken al eens om want ze gaat een bon uitschrijven.  Dat duurt voor mijn gevoel een half uur! Dan zegt ze dat ze een aantal dingen moet zeggen, want dat hoort bij het protocol. "U bent staande gehouden en heeft recht op een advocaat....bla,bla". Ik begin ongemakkelijk te lachen en zeg geef me maar gewoon die bon. Ik heb gewoon vergeten in te checken door de zenuwen denk ik want ik ga voor het eerst vliegen...."O, waarheen? " vraagt ze. Ik zei naar Sevilla.... "Daar is het mooi", zei ze. Ik dacht nog MENS dat weet ik ook wel, loop nu maar door. Ik vroeg wel nog wat de boete was. Naast de 18 euro voor de reis zelf nog eens 50 euro boete!!!! Dus.....het begint goed...

Ik kom om 14.31 uur aan in Eindhoven en ga op zoek naar de shuttle die me naar het vliegveld moet brengen.  Ik koop een kaartje voor de shuttle en stap de bus in....kaartje werkt niet! De chauffeur keek en liet me gelukkig verder lopen. Goed, op weg naar het vliegveld. Daar aangekomen volg ik de bordjes naar de vertrekhal. En dan....tja.....koffer inchecken via de zelf service lukt me meteen. En toen wist ik het even niet, dus ff vragen en naar de controle. Alles in het bakje...zelfs mijn riem. Aan de andere kant ging juist mijn bakje de andere kant op....ik moest mijn rugzak uitpakken. Ze gingen met een soort sticker over mijn laptop heen en ik mocht verder...? Via de winkels, waar ik geen trek in had, liep ik naar een plek waar ik even wat kon eten en....drinken! Ik moest rustiger worden dus nam ik een speciaal biertje,,,,nou ja 2. Tja en toen moest ik toch echt naar de gate....geloof me ik werd enorm emotioneel in een keer. Ik kón nu nog kiezen om het niet te doen.....maar ik ging toch maar. Latte had me al zo goed geholpen, dus deze laatste stap moest ik ook nemen. Ik liep met de meute mee naar het toestel en eenmaal binnen schrok ik eigenlijk hoe klein en krap het was. Het was warm en een enorme droge lucht! Onwennig ging ik zitten, druk om me heen kijkend en lachten als een boer met kiespijn. We stegen op, ik wilde foto's maken en appen tegelijk en toen.....viel van de stress de telefoon op de grond!!! Onder mijn stoel en ik kon er niet meer bij!! Ik zat nl. vast in de riem en mijn achterburen ook. Ik dacht o nee! nu glijdt hij helemaal naar achteren omdat we stegen. Gelukkig konden de mensen achter mij hem tegenhouden. Eenmaal boven werd ik wat rustige want het beeld was heel rustgevend. Wolken en verder niks. Het geluid, de druk op mijn oren, de droge lucht en de te krappe been en zitruimte bleven me wel dwars zitten. Maar ik had geen gevoel van hoogte en snelheid, dus dar viel mee. Om 19.10 begon de landing al langzaam en ik was blij dat alles goed was gegaan. Mijn oren sprongen weer open en we konden uitstappen!!! Mijn koffer had ik snel gevonden en dus meteen naar buiten naar de bus richting station. Toen ik een kaartje wilde kopen zei de man de de laatste trein naar Cadiz nét vertrokken was.....de laatste voor vanavond!!! Mijn broer had me nog aangeboden om me te komen halen, maar dat is zo'n 2 uur rijden. Dat wilde ik hem niet aan doen en besloot een hotel te nemen voor een nacht. Ik ben wel nog gaan vragen hoe laat de eerstvolgende trein zou rijden en dat was 8.30 uur. Die avond ben ik naar het centrum gelopen, een biertje gepakt en wat gegeten. Toen naar de kerk waar ik eigenlijk de nachtmis wilden volgen.....maar ik viel in slaap. Dus weer terug gelopen en naar bed. De volgende ochtend mijn treinkaartje gehaald, ontbijtje genomen en met een kwartier vertraging richting San Fernando waar mijn broer me kwam ophalen. Ik was er!!! Het weer was prachtig en we zaten al snel op een terrasje....in de zon met 20 graden!!! Dus....het vliegen viel op punten mee en op punten tegen. Ik vlieg iig wel terug heb ik me voorgenomen.  Het voelt weer goed om in Vejer te zijn!